Ostoja

 Pamiętacie, jak to biedny wiedźmin miał problem z kobietami wokół, bo jak nie zajęte, to psychopatki, a jak nie zajęte i nie psychopatki, to dużo za duże na jego (jednak) ograniczone możliwości? Otóż szczęście się do niego (na pozór) uśmiechnęło i do gablotki przybyła miłość jego życia, kruczowłosa czarodziejka Yennefer, zaraza z charakteru i upodobania. Geralt na wyprzódki pognał na stację, ale... zresztą, sami zobaczcie 😉.

 Cokolwiek zrobiła Amaterasu, odniosło to skutek i w końcu doczekaliśmy się wiosennej eksplozji zieloności, kwiatów, zapachów i ciepła... Chłodniejsze dni wciąż się jeszcze trafiają, ale nie do tego stopnia, by trzeba było wyciągać zimowe kurtki, co wykorzystała skrupulatnie Miłka. W końcu jeśli spacerować wśród kwiatów, to najlepiej w sukience ;)... Ciuszek: zakup anonimowy, więc nie mam pojęcia  

 Xian spaceruje po ogrodzie, wystawia twarz na kapryśne promienie wiosennego słońca, cieszy oczy żywymi barwami tulipanów... i rozmyśla. "Pułapka" Myuna, która miała nie tyle poskutkować schwytaniem ciszca, co udowodnieniem, że żadnego ciszca nie ma, zadziałała. Poza Ilix, wszyscy już wiedzieli, że padli ofiarami mistyfikacji. Najgorzej przyjął to sam Hesperos - bożek obraził się na cały świat i trzymał od reszty grupy na dystans, czując, że zrobiono z niego głupca. Xian ma jednak świadomość, że to nie jest jeszcze koniec całej intrygi. Podziela zdanie Persefony, że w całej tej historii chodzi nie tyle o Hesperosa, co o Ilix właśnie, ale jest też przekonany, że i czarodziejka miała być jedynie środkiem do celu. A celem, w ostatecznym rozrachunku, będzie książę. Jego niedawny awans i nominacja, która niemalże czyniła go drugą pod względem znaczenia osobą w państwie, wielu osobom nie był w smak. Między dworskimi koteriami bezustannie trwała walka na śmierć i życie, a teraz stro...